بررسی مشکلات دانش آموزان در یادگیری زبان انگلیسی
زبان انگلیسی به عنوان یک زبان بین المللی شناخته شده و وسیله ارتباطی بین ملل گوناگون است.گسترش فراگیری زبان انگلیسی به دلیل پیشرفت روز افزون فناوری و علوم در زمینه های مختلف و نیاز به آگاه شدن از طریق رسانه های جمعی یک امر ضروری است.حاصل شدن این امر به وسیله توسعه زبان انگلیسی از طریق تدریس اصولی آن در کشور امکان پذیر و میسر است و مدرس زبان دوم نیاز به آموزش ویژه برای آموختن چگونگی تدریس این زبان دارد.
مهارتهای اساسی یادگیری زبان انگلیسی عبارتند از شنیدن ، بیان کردن ، خواندن ، نوشتن.در مواردی که انگلیسی به عنوان زبان خارجی تدریس می شود ، امکان استفاده از مهارتهای یاد شده در کلاس درس برای دانش آموزان وجود ندارد و زبان انگلیسی به عنوان موضوعی مثل ریاضی و علوم نگریسته می شود.به همین دلیل برای این دانش آموزان مفهوم نیاز به زبان انگلیسی در بیرون از کلاس اهمیت بسیار کمی دارد.
آموزش زبان انگلیسی در کشورهای مختلف با مشکلات متعددی روبه رو است و در ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.اکثر معلمان و دانش آموزان با آنکه ساعتهای زیادی در زیر سقف کلاس درگیر فرآیند یاددهی-یادگیری این درس هستند ، باز هم موفقیت چشمگیری در این زمینه نداشته اند.اکثر معلمان هنوز در نیافته اند که چه چیزی واقعا در تدریس و یادگیری در کلاس درس زبان انگلیسی اهمیت دارد.معلمان مربوطه یادگیری زبان انگلیسی را برای دانش آموزان فقط یک امر درسی دانسته و ضرورتی بر یادگیری عمیق و پایدار احساس نمی کنند.حال آنکه چیزی که در مورد یادگیری زبان انگلیسی اهمیت دارد ، استفاده از آن در محیط خارج از مدرسه است.
در حقیقت در دوره نوجوانی ، دوران رشد و فراگیری زبان انگلیسی دیگر سپری شده است.زبان آموزی که پس از بلوغ به آموختن زبان دوم روی می آورد همواره با تداخل زبانی یا آمیختن دو زبان با همدیگر مواجه خواهد بود زیرا دو زبان در شرایط نابرابر یادگیری قرار می گیرند.حال اگر به وضعیت آموزش زبان انگلیسی در نظام آموزش و پرورش کشور توجه کنیم ، متوجه می شویم که عامل سن در آموزش زبان انگلیسی دانش آموزان نادیده گرفته شده است.درس زبان انگلیسی در دوره راهنمایی یعنی در آستانه بلوغ به برنامه درسی دانش آموزان معرفی می شود که این سن بالاست به طوری که تواناییهای فراگیری زبان انگلیسی در این زمان رو به کاهش می رود.
بسیاری از مشکلاتی که زبان آموزان زبان انگلیسی با تلفظ لغات و دستور زبان خارجی دارند ، به علت تداخل عادتهای زبان اول است.تداخل زبان مادری در یادگیری زبان انگلیسی عامل اصلی بازدارنده است.امروزه شاهد ضعف دانش آموزان ایرانی در تکلم به زبان انگلیسی هستیم.این ضعف عمومی به عواملی از قبیل استفاده از روشهای نادرست در تدریس زبان انگلیسی ، ناتوانی معلمان در تکلم به زبان انگلیسی ، کمبود وقت ، کلاسهای پر جمعیت ، انگیزه نداشتن دانش آموزان ، و شیوه اشتباه کنکور بستگی دارد.در یادگیری زبان انگلیسی ، زبان آموزان با استفاده از دانش زبان اول خود قوانین موقتی می سازند.زمانی یادگیری حاصل می گردد که قاعده سازی به حد کافی در زبان انگلیسی روان شده تا دانش آموزان بتوانند انتقال آن را انجام دهند.هدف اصلی کتابهای زبان انگلیسی در ایران تقویت مهارت خواندن است و مهارتهای گفتاری از سوی دبیران کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
کاربرد نداشتن زبان انگلیسی در زندگی روزمره ، کمبود امکانات و محرومیت های منطقه ای ، هزینه های زیاد مراکز زبان آموزی برای خانواده ها ، بهای کافی ندادن به افراد تحصیل کرده شاید از مهمترین عوامل فرهنگی- اجتماعی در ایجاد مشکلات یاددهی-یادگیری درس زبان انگلیسی در دانش آموزان است.از جمله عوامل دیگر می توان به ترس و اضطراب دانش آموزان در کلاس زبان انگلیسی ، مبهم بودن اهداف یادگیری درس زبان انگلیسی برای دانش آموزان ، شروع نشدن درس زبان انگلیسی از دوره ابتدایی ، وجود نداشتن جو و فضای شاد در کلاس درس زبان انگلیسی ، نداشتن تمرکز حواس و دقت در گوش دادن دانش آموزان به گفتار معلم زبان انگلیسی وکمرو و خجالتی بودن بعضی از دانش آموزان را نام برد.
با توجه به این مطالب اگر بپذیریم که زبان انگلیسی ، دیگر زبان خارجی نیست بلکه زبان میانجی یا زبان مشترک تمام جهانیان است ، در این صورت باید حق آموزش درست زبان انگلیسی را برای تمام کودکان ایرانی قایل شویم .
نویسنده : دبیر محترم زبان انگلیسی ، سیده یاسمن عارفی پور
تأیید کننده مطلب : مدیریت محترم آموزشگاه ، نجمه مدبری